eilífur friður

Suma daga er ástin svo lifandi í mér. Ég er ekkert að gera neitt sérstaklega spennandi eða gefandi þannig, bara vakna og laga hafragraut með dóttur minni og vekja svo hina smátt og smátt, fara í morgunkaffi og svo eitthvað í sunnudagsrúnt, H við hliðina á mér og hún afturí sofandi. Og allt er svo gott eitthvað. Sólin skín á mig og svo kemur haglél á mig, og það er bara fyndið og eðlilegt. Það er lágvær og stöðugur gleðisöngur í hjartanu sem nær alltaf að yfirgnæfa allt annað. Svoleiðis dagur í dag.

Ég veit og veit og veit að hamingjan er hugarástand, en hann tekur af mér völdin hugurinn minn alltof oft, lætur mig halda að ég sé hann, lætur mér líða allskyns með því að bregða upp myndum sem ég hef annaðhvort dæmt sem vondar eða góðar. Eins og api í búri sem stekkur til og frá og geiflar sig allan með látum. Og ég fylgi með.

Ég er að læra til hamingjuástands. Það gengur misvel, en í dag fannst mér eins og mér hefði farið fram.

Athugasemdir

[Guðfinna (IP-tala skráð) 15.4.2007 kl. 21:24]

auðvitað eiga allir svona daga - þessa mix fix - égerapakötturdaga - eina sem ég reyni að gera er að festast ekki í hugarbullinu mínu - ferlega óhollt - ég er sannfærð um að ég fæ fleiri bólur ef að slæmt hugarástand nær völdum hjá mér

Samingjuhöm og skemmtielgur - nýyrði sem ég fann hjá mér um daginn, því oft er betra að bulla steypu en meika sens

Kíki á þig með pjonkana um næstu helgi- ætla að prufa að bánka uppá - er sennilega að fara með þá í leikhús á lördag, við ætlum að sjá Bingó í Kópavoginum.

Kv. Freknótti apakötturinn Ninna

[Rúnarsdóttir, 17.4.2007 kl. 18:46]

Dásamleg færsla! Ég hlakka svo til þegar við þrjár hittumst (fljótlega) og berum saman þroskabækur okkar.